Process : فرآوری

وقتی میوه‌ی قهوه یا همون گیلاس رو از درخت  برداشت میکنن نیاز هست که طی یک فرآیندی دونه‌ی قهوه رو از پوستش جدا کنیم . این فرآیند که در هر کشور و سنت و بسته به اینکه بخوایم قهومون چه شاخص های طعمی داشته باشه به صورت های مختلفی انجام میشه که سه روش اصلی داره که اکثر مزرعه دار ها این سه روش رو بکار میبرند : 

فرآوری طبیعی (Natural)
یکی از قدیمی ترین روش های فرآوری قهوه هست که تو این روش میوه های قهوه رو پس از چیدن و جدا سازی  روی تخت هایی شبیه توری که به تخت های آفریقایی معروفن میزارن  و پهن میکنن تا پوست میوه خشک شه و بعد دون رو جدا میکنن. توی این روش ویژگی های طعمی خود میوه که شیرینی و تنواری(Body) محسوس هست به دونه منتقل میشه . این  روش در عین سادگی نیاز به مراقبت  زیادی داره و ریسک بالایی برای مزرعه دار هست و چون ممکنه میوه دچار‌ کپک  زدگی بشه و طعم نا مطبوعی ما داشته باشیم . 

فرآوری  شسته (Washed)
یکی از پر طرفدار ترین روش های فرآوری قهوه هست به دلیل اینکه بلافاصله پس از چیدن میوه٫ پوست  ازش جدا میشه و‌احتمال کپک زدگی کم میشه. اینم لازمه بدونین که میوه ی قهوه تا به دون اون برسه چند لایه داره . برای جدا کردن لایه های بعدی دونه  رو به حوضچه های تخمیر میبرن تا لایه‌ی لزج بعدی روی دونه که موسیلاژ (mucilage) اسمشه رو جدا کنن  . بعد از اینکه جدا سازی پوست و لایه هاش‌ تموم شد میوه رو همون تخت های آفریقایی پهن میکنن تا خشک شه . این روش با اینکه زحمت بیشتری داره ولی احتمال اینکه‌ محصول مزرعه دار خراب بشه خیلی کم هست و اکثر‌ مزرعه  دار ها از این روش استفاده‌میکنن. شاخص های طعمی این روش هم‌ترشی مطلوب ملایم و طعم شفاف و واضح هست. 
فرآوری عسلی (Honey) 
میشه گفت این روش یه‌جورایی ترکیب دو‌ روش طبیعی و شسته هست به اینصورت که اول پوست میوه ها رو جدا میکنن و بعد از اون روی تخت های آفریقایی جلوی‌ نور آفتاب به همراه موسیلاژ پهن میکنن . این روش همونطور که از اسمش‌ پیداست دارای شیرینی محسوسی هست و از اسیدیته‌ یا همون ترشی مطلوب ملایم کمتری برخورداره . 
 
.
ممنونم بابت وقتی که برای مطالعه گذاشتین